Ο Γιώργος Σύρρος είναι ψυχολόγος -ψυχοθεραπευτής. Είναι απόφοιτος του τμήματος Ψυχολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος (MSc) στην Κλινική Ψυχολογία του Πανεπιστημίου Leiden.
Είναι τακτικό μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και εκπαιδευόμενος συστημικός ψυχοθεραπευτής στο Ινστιτούτο Συστημικής Θεραπείας Θεσσαλονίκης. Συνεργάζεται με ενήλικες σε ατομικές συνεδρίες και με ζευγάρια σε θεραπεία ζεύγους. Διατηρεί γραφείο στην οδό Ασκληπιού 41, στη Λάρισα.
Αρθρογραφία
- Η ασφυξία της ανδρικής πανοπλίας«Αν δε βγάζω πολλά λεφτά είμαι ανάξιος», «Αν μοιραστώ τις αγωνίες με τους φίλους μου θα ξεφτιλιστώ», «Φοβάμαι μήπως είμαι ανεπαρκής για τη σύντροφό μου», «Αν λυγίσω, δεν είμαι άντρας». Κάπως έτσι μεταφράζονται, μεταξύ πολλών άλλων αντίστοιχων δηλώσεων, οι ήχοι που κάνει μια ανθρώπινη ύπαρξη καθώς δυσφορεί και χτυπάει στα τοιχώματα μιας άκαμπτης, σκληρής πανοπλίαςΣυνεχίστε να διαβάζετε «Η ασφυξία της ανδρικής πανοπλίας».
- Ο συμβολικός θάνατος των γονέων«Μισώ τον πατέρα μου», «Η μητέρα μου συνέχεια με κρίνει, δε με αποδέχθηκε ποτέ», «Ο πατέρας/μητέρα δεν ήταν ποτέ εκεί μεγαλώνοντας». Αυτές είναι μερικές ενδεικτικές φράσεις που καταδεικνύουν μια εκτροπή, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, του ιδανικού του γονέα. Όταν το αρχέτυπο φροντίδας, υποστήριξης, υλικής και συναισθηματικής παροχής αποτυγχάνει να εφαρμοστεί στην πραγματικότητα της ζωήςΣυνεχίστε να διαβάζετε «Ο συμβολικός θάνατος των γονέων».
- Ο υγιής απροσάρμοστοςΣε κάποιο μυθικό χωριό μιας ιστορίας, ένας κακός μάγος δηλητηρίασε το πηγάδι έτσι ώστε όποιος έπινε απ’ αυτό έχανε τα λογικά του. Όλοι οι κάτοικοι κατέληξαν να πιουν από το νερό αυτό και να τρελαθούν, εκτός από έναν. Αυτός ο ένας, κοιτώντας μ’ έκπληξη τους συγχωριανούς του να φέρονται με παράλογους τρόπους, θεωρήθηκε από τουςΣυνεχίστε να διαβάζετε «Ο υγιής απροσάρμοστος».
- Ο μικρός θάνατος του χωρισμού«Και κάθε τόσο: έφυγε, σκέφτομαι. Μα να που μπορώ και ζω.» Μια γυναίκα – Τάσος Λειβαδίτης «Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εκείνη», «Δε θα τον ξεπεράσω ποτέ», «Δεν το χωράει ο νους μου ότι με άφησε», «Και τώρα, τι;». Αυτές είναι μερικές ενδεικτικές δηλώσεις ανθρώπων που αγωνίζονται να διαχειριστούν την απώλεια, αιφνίδια ή αναμενόμενη, ενόςΣυνεχίστε να διαβάζετε «Ο μικρός θάνατος του χωρισμού«.
- Το ψυχικό κόστος των «πρέπει»«Πρέπει να είμαι καλός». «Πρέπει να είμαι υπεύθυνος». «Πρέπει να είμαι πάντα διαθέσιμος, υποστηρικτικός, ευχάριστος». Οι άνθρωποι κουβαλάμε εντός μας, συνήθως από την παιδική ηλικία, μια σειρά αρχών, κανόνων και νουθεσιών, τα οποία λειτουργούν σαν οδηγός ζωής και σαν ταυτοποιητικές έννοιες. Αυτές οι οδηγίες όμως συχνά καταλήγουν να γίνονται, σχεδόν ερήμην μας, άκαμπτες κατασκευές πουΣυνεχίστε να διαβάζετε «Το ψυχικό κόστος των «πρέπει»«.
- Το ταιριαστό άλλο ολόκληροΟι άνθρωποι αρχικά ήταν ενωμένοι ανά δύο και κάποτε ο Δίας τους χώρισε με τους κεραυνούς του σε δύο μισά. Έκτοτε, είμαστε καταδικασμένοι να περιφερόμαστε στη γη αναζητώντας το άλλο μας μισό για να νιώσουμε ολόκληροι. Ο Αδάμ και οι απόγονοί του είναι επίσης καταδικασμένοι στην ίδια μοίρα αναζητώντας το κομμάτι που τους λείπει –Συνεχίστε να διαβάζετε «Το ταιριαστό άλλο ολόκληρο».
- Συγγράφοντας τη ζωήΕίμαστε οι ιστορίες που αφηγούμαστε, στον εαυτό μας, στους σημαντικούς άλλους, στον κόσμο. Η ταυτότητα ενός πολιτισμού διαμορφώνεται και διαιωνίζεται μεταξύ άλλων με τη βοήθεια των παραμυθιών, των μύθων και θρύλων, της γραπτής και επίσημης ιστορίας. Αντίστοιχα και στην περίπτωση του ανθρώπου, η ταυτότητά μας δημιουργείται μέσα από ανάλογους μηχανισμούς. Η μνήμη ωστόσο είναι μεροληπτικήΣυνεχίστε να διαβάζετε «Συγγράφοντας τη ζωή».
- Διαπληκτισμοί σε οικογενειακά συστήματα – Επίπεδα διαφωνίας«Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μαλώνουμε τόση ώρα», «Διαφωνούμε ακόμα και για τα πιο απλά πράγματα», «Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε ακόμα και για θέματα που έχουν προφανείς απαντήσεις». Αυτές είναι μερικές φράσεις που καταδεικνύουν διαφορετικά επίπεδα διαφωνίας. Στο βιβλίο Ανθρώπινη επικοινωνία, οι Watzlawick, Bavelas & Jackson γράφουν πως «Κάθε επικοινωνία έχει δύο όψεις – τηνΣυνεχίστε να διαβάζετε «Διαπληκτισμοί σε οικογενειακά συστήματα – Επίπεδα διαφωνίας».
- Οι 4 βασικές υπαρξιακές έννοιεςΟ Ίρβιν Γιάλομ, αμερικανός ψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής, στο βιβλίο του Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεία, γράφει για 4 βασικές έννοιες, οι οποίες αποτελούν θεμελιώδεις πτυχές της ζωής των ανθρώπων: Θάνατος, Ελευθερία, Μοναξιά και Νόημα. Κατέχουν ουσιαστικό ρόλο στα πλαίσια της θεραπείας, ακόμα και όταν παίρνουν διαφορετικά ονόματα, ωστόσο η συνάφειά τους δεν εξαντλείται εκεί. Πρόκειται για έγνοιες πουΣυνεχίστε να διαβάζετε «Οι 4 βασικές υπαρξιακές έννοιες».
- Το πάντα και το ποτέ – Οι απόλυτες έννοιες στη σχέση«Θα σε θέλω για πάντα». «Δε θ’ αλλάξω ποτέ». «Θα είσαι για πάντα το μικρό μου παιδί» «Δε θα σου το κάνω ποτέ αυτό». Αυτές είναι ενδεικτικά μερικές φράσεις – διακηρύξεις που εκφράζονται στις πιο στενές ανθρώπινες σχέσεις, είτε ερωτικές είτε οικογενειακές. Φράσεις που αποτελούν θεμέλιο λίθο της λογοτεχνίας, της ποίησης, του σινεμά καθώς αποτελούνΣυνεχίστε να διαβάζετε «Το πάντα και το ποτέ – Οι απόλυτες έννοιες στη σχέση».
Γιώργος Σύρρος 